تحلیل ساختاری درونهشته معلم کلایه واقع در غرب البرز مرکزی

درونهشته معلم کلایه در ادامه شمال غرب پهنه گسلی کندوان در غرب البرز مرکزی واقع شده است. درونهشته معلم¬کلایه از شمال به گسل خشچال و از جنوب به گسل اوان (ادامه غربی گسل کندوان) محدود می¬شود. این گسل¬ها با جهت شیب مخالف یکدیگر سبب رانده شدن واحدهای سنگی پالئوزوئیک زیرین بر روی واحدهای سنگی جوان تر شده¬اند. گسل اوان به عنوان مرز جنوبی درونهشته معلم کلایه عمیق¬تر بوده و گسل خشچال به صورت پس¬راندگی فرادیواره¬ای آن تشکیل شده است و سبب شده که درونهشته معلم کلایه به عنوان ساختار بالاجسته مابین آن¬ها تحلیل شود. با توجه به شیب گسل اوان، توسعه راندگی¬های فرودیواره¬ای و پس¬راندگی فرادیواره¬ای، ایجاد تاق¬فرم¬های فرادیواره¬ای و ناوفرم¬های فرودیواره¬ای، قرارگیری سازند باروت در فرادیواره گسل اوان و ایجاد ساختار بالاجسته این گسل به صورت اولیه نرمال بوده و در طی فازهای فشارشی بعدی به صورت معکوس تجدید فعالیت یافته است. تقارن بالا آمدگی در سطح و تشکیل گسل در میزان درصد کشیدگی یا فشردگی از تفاوت¬های هستند که به نوع سیستم گسل نرمال اولیه در زمین ساخت¬وارون بستگی دارند، در هندسه گسل¬های قاشقی بالا آمدگی سطح به صورت نامتقارن و در هندسه گسل¬های صفحه¬ای به صورت متقارن می¬باشد، با توجه به یکسان بودن جنس فرادیواره گسل اوان در تمام طول گسل و بالاآمدگی نامتقارن درونهشته معلم کلایه با توجه به شیب مسیر و طول آبراهه¬ها می¬توان استنباط کرد که گسل اوان در زمان تشکیل یک گسل نرمال با هندسه قاشقی بوده است. گسل اوان می¬تواند در طی فاز کششی پالئوزوییک آغازین و یا در اثر برخاستگی محیطی و تشکیل گسل¬های نرمال در البرز مرکزی - جنوبی در زمان پرمو-تریاس ایجاد شده باشد. در کرتاسه پایانی وارون شدگی گسل¬های بنیادی البرز مرکزی همچون گسل مشا صورت گرفته است. این رخداد همچنین سبب وارون شدگی گسل¬ نرمال اولیه اوان شده است و با ادامه این وارون شدگی گسل¬ خشچال بصورت پس¬راندگی گسل اوان و برگه¬های راندگی tf1 و هنیز و گسل-های tf2 و tf4 به ترتیب به عنوان راندگی¬های فرودیواره¬ای و فرادیواره¬ گسل وارون شده اوان تشکیل می¬شوند. در میوسن برخورد نهایی صفحه عربی و ایران مرکزی و حاکم شدن رژیم ترافشارشی راستگرد سبب ایجاد گسل¬های راستالغز در شمال منطقه مطالعه شده است که تاثیر تشکیل این گسل¬ها در محدوده مطالعه ایجاد گسل¬های راستالغز مرتبط با سامانه گسل¬های امتدادلغز بوده که سبب قطع و یا جابجایی گسل¬های دیگر شده¬اند و از نظر سنی جوان¬ترین گسل¬های منطقه می¬باشند. با توجه به توده¬های نفوذی علم کوه و نوشا و بی¬تاثیر بودن گسل¬ها بر مسیر آبراهه¬های منطقه می¬توان استنباط کرد که در زمان پلیوسن و پلیوستوسن منطقه مورد مطالعه غیرفعال بوده است. واژه های کلیدی: درونهشته معلم کلایه، ساختار بالاجسته، وارون¬ شدگی، ترافشارش، البرز مرکزی